یکشنبه، دی ۱۳، ۱۳۸۸

دوست ناشناخته


دوستم مي گه ، خوب من حس مي كنم خيلي خوب نمي شناسمت!
نفهميدم چي مي گه، چطور با كسي كه نمي شناسه دوسته
حالا من تازه فهميدم كه چقدر ديگران منو درك نمي كنن، تنهايي من چقدر عميقه! فكر نمي كردم ديگه اينقدر باشه! بيخيال شايد دليلش تفاوتهاي فرهنگي باشه.
من خيلي چيزهايي رو كه به هر كسي نمي گفتم به اون گفته بودم، چيزهاي خيلي خصوصي رو!

۱ نظر:

  1. شاید فقط تو گوینده بودی و اون شنونده، شاید از همون اولش هم نمی فهمیده تو چی میگی و فقط گوش میداده... در ضمن، به نظر من دلیلی نداره که وقتی کسی شنونده حرفهای خصوصی آدم باشه، حتما بتونه خوب هم بفهمدش و درکش کنه. و در پایان، همه ما آدمها خیلی تنها هستیم، فقط یک عده بهش رسیدن و یک عده حتی در موردش فکر هم نکردن! هیچ وقت بی خیال هیچی نشو، به نظر من اکثر آدمها برای حرفهاشون دلیل دارن...
    شاد باشی
    امیدوارم وبلاگت خیلی خواننده داشته باشه...

    پاسخحذف